Toen ik bijna zes jaar was, tekende ik een compleet Dick Bruna boekje van Roodkapje na in een ochtend, op eigen initiatief.
Ik heb geluk dat mijn moeder mijn tekenwerk bewaarde met een aantekening erbij. Ook nu houd ik nog steeds van
illustratiewerk met eenvoudige vormen, en vroeger zal ik de tekeningen van Dick Bruna ook zeker mooi hebben gevonden.
Zo jong al maakte ik case-studies van illustratoren die me inspireerden :) 
Ik heb het originele illustratiewerk ernaast gezet ter vergelijking, gevonden in een online verhaalfilmpje.

Floortje is de hoofdpersoon in het verhaal. Haar armen en benen moesten lang genoeg zijn om de ballethoudingen sierlijk te kunnen uitvoeren.
Bij ballet wordt het haar vaak in een knotje gedragen. Aangezien assymetrie een karakterontwerp interessanter maakt, heb ik Floortje een schuin knotje gegeven.

Lilian is de vriendin van Floortje, de hoofdpersoon in het verhaal. Lilian zit al lang op balletles en oefent vaak. 
Daardoor kan ze nu zo mooi dansen. 

Floortje, de hoofdpersoon van het verhaal, begint haar balletlessen in de beginnersklas, bij juf Rani. Deze juf had in de eerste schetsen nog een langer kapsel, maar aangezien ze daarmee teveel op een karakter uit een eerder prentenboek leek (juf Ultra van Prinses Cupcake) heb ik haar een pittig kort kapsel gegeven. 

Ik verzorgde de illustratie voor een puzzel in 4 lagen: de afbeeldingen staan symbool voor 4 tijdsperiodes: de dinosaurussen, de steentijd, de moderne tijd en de toekomstige tijd. De opdrachtgever gaf aan welke visuele elementen er zeker in voor moesten komen (bij de steentijd bijvoorbeeld een vuurtje). Het leek me leuk als in de periodes waarin mensen voorkwamen, er steeds een gezin zichtbaar was: volwassen man en vrouw en twee kinderen (jongen en meisje). Zodat kinderen zich er ook goed in kunnen herkennen. 

Voor een interactief kartonboekje voor peuters, 'Beertje het is bedtijd!' maakte ik de illustraties. Door middel van kleine opdrachtjes worden de voorgelezen kinderen betrokken bij het verhaal en helpen ze het beertje om naar bed te gaan. Het verhaal is geschreven door Lindsay van Ooijen. Bestel het boek eenvoudig online.

Voor een informatieve folder ontwierp ik een mannelijk en vrouwelijk karakter voor drie leeftijdsgroepen. 

 
De kapsels worden nu duidelijk vastgelegd (linkerplaatje met groene achtergrond) zodat ik weet hoe de gezichten er vanuit allerlei hoeken uitzien. En met welke verhoudingen ik moet gebruiken. Ook kies ik de kleuren voor de verschillende huid- en haartonen. Voor het tekenen van de pupillen in de ogen gebruik ik een voorbeeldplaatje van de animatieserie 'Korra' (rechtsboven vierkant), ik vind daarin de weerspiegeling en de kleurgradaties erg mooi.  

RECTIFICATIE: in het artikel staat dat er meer dan 30 bezoekers aanwezig waren, terwijl er NIET MEER dan 30 bezoekers waren.
Dit in verband met de Corona-maatregelen, waar de bibliotheekmedewerkers goed op controleerden. Het getal had ik per ongeluk verkeerd genoemd.  

Of lees het artikel online (blz 11 in de pdf)

Van vrienden kreeg ik een leuke kattenknuffel die perfect paste bij mijn prentenboek 'Mijn vriend de heksenkat'.
Is hij niet schattig? En dan ook nog met pompoen in de bek, het kon geen mooiere combi zijn met het Halloween-verhaal!

Hier de schetsen in de grove vormgeving van het verhalend gedeelte van Willewete-boekje. Deze illustraties werden nooit uitgewerkt aangezien het project later werd gecancelled door organisatorische oorzaken.

 

Hier kregen de balletmeisjes al meer vorm. Maar ik vond de kleuren nog te zacht, het mocht best wat meer knallen. Uiteindelijk kreeg Floortje, het blonde meisje, een roze kleurpalet en haar vriendin een paars kleurpalet. De juf kreeg overwegend groene kleding.  

Vandaag op 5 oktober is het Wereld Ballet Dag! Vandaag worden er allerlei online evenementen georganiseerd waar je balletdansers over de hele wereld in actie kunt zien. De Verenigde Staten hebben overigens een eigen Ballet Day (7 februari).

Wil je in de balletsfeer komen? Lees het boek 'De betoverde balletschoentjes'.  

Bij de eerste schetsen voor karakterontwerpen speelde ik met het contrast van twee lichaamstypes: lang en slank en klein en mollig. Uiteindelijk werden de verhoudingen van de meisjes meer hetzelfde, zodat het aannemelijker was dat ze ongeveer even oud waren.